1
nasıl ki 2. deprem sonrası sakarya, izmir ve istanbul'dan göçler oldu ise bu da onun gibi olabilir. insanlar korkuyla illerini değiştirebilir son derece mantıklı da olur. hatta ülke değişimi bile mantıklı zira en temel hak yaşama hakkı ona bile sahip değiliz.
2
artık kanıksanmışlık ile öfke soslu bir halet-i ruhiye.
3
bugün mecidiyeköyde bir kiz çıglik atti butun herkes ben dahil panikledim dedim bu defa burasini patlatiyorlar. Herkes o yönden uzaklasaip kacsam mi bir yandan da noluyor diye panikledi. Eminim herkes benim gibi dusundu. Acaba bomba mi? Oysa ki kiza otobus carpicakms o sebeple ciglik atmis. Ankaradakilerin psikolojisini tahmin bile edemiyorum biz burda böyleyken
5
üstte yazıldığı gibi sadece ankaralı değil, istanbullu, izmirli vs. psikolojisidir artık. amk istanbuldayım, ciddili işim yokken evden dışarı çıkmasam mı diye düşünüyorum. şaka gibi.
6
Su şişesi düşüp patlasa bomba mı lan o diye ürkenleri görünce hiç de sağlıklı olmayandır. Hemen herkes fısıltı gazetesine yenik düşmüş durumda. Herkesin mecliste, adliyede, emniyette, mitte tanıdığı varmış ya da var sanılıyor. Kafalar gidik. Birisi çıkıp şurada pursaklardanl bomba yüklü bir araç bulunmuş içinde de 200 kilo c4 varmış yazsa 5 dakikada tt olabilir. Böyle bir psikolojiye sahip ankaralılar.
7
en kısa zamanda şehirden taşınmayı planlayan, yerini yurdunu kalıcı değiştirmeyi göze alan psikolojilerdir. olayın yaşandığı günün akşamında orada ikamet eden hangi arkadaşımı aradıysam hepsi de benzer cevapları verdi; "buradan taşınmayı planlıyoruz.".
konum açısından güvenli olur diye sen zamanında ankara'yı başkent yap, ama şimdi sürekli bomba haberleri gelsin... ne desek boş.
8
belirsizlik ve olayların kontrolünün benim dışımda geliştiği için paranoya belirtileri göstermeye başladım aile içinde, kızımın kızılay, ulus ve avm'lere gitmesini yasakladım. dün akşam bu yüzden küçük bir problem yaşadık çok üzüldü ben de üzülüyorum ama daha yaşadığım yerde. başkentte terörün sokaklarda olduğu gerçeğini kabul edemiyorum. Suriyeden göç edenlerin yüzünden değişen Başkent'in sosyal düzenine (Irkçı Değilim yanlış anlaşılmasın çalıştığım şirketteki bir arkadaşımızın eşine yapılan fiili bir saldırı Suriyeli göçmenler tarafından gerçekleşmiştir.) bir de terör eklenince, sanırım benim gibi bir çok yazar arkadaşlarımız, sevdiklerine ailelerine daha baskıcı yaklaşmakta yanılıyorsam düzeltin.
9
psikoloji kalmamıştır.
ankaralıyım ve 2 yıl öncesine kadar ankarada yaşıyordum. okul nedeniye yılda 1-2 kez gidiyorum. patlamanın olduğu yerler her ankaralınıın her gün geçmek zorunda olduğu yerler. her gün geçiyosun ya oradan. tüm ölen insanlar tanıdık bir sima. otobüs şoförlerine kadar alışmışsın. ve birden buuum. her şey gitti. çocukluk,ergenlik... "ykm'nin önünde buluşalım"lar, "güvenparktayım sen nerdesin?"ler hepsi yok oldu.
2016 hiç iyi gelmedi. tanıdığım kim varsa kaybettim. halbuki yeni yıl için tek dileğim "2016 benden kimseyi götürmesin"di. herkes gitti.
↑