1
Bir gün uyandığımda değişimim çoktan başlamıştı bile...
Vahşi kalpli insanların diyarından temiz kalpli insanların diyarına yolculuk yaptım.
Bu yolculukta, deneyimlediğim o kadar çok şey oldu ki...
Kendimi bembeyaz bulutların arasında kanat çırpan kuşlar gibi hissettim.
Sanki kanatlarım çıkmış ve uçuyorum
Hem de özgürlüğe doğru...
O özgürlük beni istediğim yere götürüyor.
Beni, o kadar güzel paketlemişler anlayacağınız. İşte paketim bu nedenle çok sağlam.
Dıştan gelen negatif enerji ambalajıma zarar veremiyor!
Görüyor musunuz demek ki bazı şeyler sağlam temellerin üzerine kurulabiliyormuş.
Ben bunu biliyordum ama bilmeyenlerin de öğrenmesini istedim.
"Uçmayı bilmiyorum ben uçamam" diyenlere karşı yapabilirsiniz sadece isteyin diyorum.
İçinizdeki egoyu frenlerseniz tıpkı benim gibi uçuşunuz kolay geçecektir.
Haydi şimdi uçma zamanı!
2
Hayat boş bir düzenek sanki...
İçlerini dolduranlar sadece, biz kendi değerini bilenler
Peki ya değerini bilmeyenler?
Onlar boşluğun esiri olmuş amaçsızlığa doğru koşan insan seli...
Aslında dünya amaçsızların eline geçmek üzere
Hatta geçti bile!
Unutmayalim ki, doluyu boşaltmak kolay ancak boşu doldurmak zordur.
Zoru başarmak erdemli olmayı getirir.
Erdemli olmak ise yürekli olmakla eşdeğerdir.
Kendi değerini fark eden insanlar başarının anahtarını bularak kapıyı araladılar.
Siz de değerinizi fark edip farkındalık yaşayın!
Yaşayın ki amaçsızlığınız amaca dönüşsün
Ve tüm anların tadına varın.
Kolayı değil, zoru oynayın
Ne demiş Shakespeare: "Hayat bir tiyatro sahnesidir, biz de onun oyuncularıyız"
3
Dere gibi akıyorum çok uzaklara doğru...
Dalgalar ah o büyük dalgalar engebeli yollarımın asıl engeli olan o dalgalar
Yollarımı kapamayın artık!
Siz yollarımı kapasanız da içimdeki manevi güç ile yeneceğim sizi
Göreceksiniz!
Aydınlanma yaşamanın verdiği hazla çoşkularım daha da çağlıyor
Tıpkı dağları delip geçmek isteyen bir kahraman gibi...
Mücadelem sürüyor ve her daim sürecek
Hayata karşı yenik düşmek yenilmenin izdüşümüyken ben o izdüşüm olmayacağım
Ne olacaksın diye soranlar var? Onlara yanıtım şu: olmak istediğim ben!
Ne demek mi istedim...? İleride anlayacaksınız
Şu kadarını söyleyeceğim: Ben yazmak için dünyaya geldim!
Bu dünyadaki yansımam yazılarımdır
Yansımama selam çakıyor ve ona başarılar diliyorum!
4
Biz insanlar tıpkı bukalemun gibiyiz...
Her gün iyi ya da kötü olarak değişiyor ya da değiştiriliyoruz!
Bu değişim genellikle iyi yönde gerçekleşmiyor ne yazık ki...
Peki neden?
Çünkü köklemiş bir yara haline gelen vahşi sistem bize oyun oynuyor.
Kimi bu oyunda baş rolü tercih ediyor, kimi ise tüm yaşananlara bir film kamerasının vizöründen bakıyor.
Ne görüyorlar diye soracak olursanız?
Cevap: Maskeli yüzler ve onların sanal maceraları
Çoğumuz yanlış kapının anahtarını bulduk aslında
Doğru kapı o kadar çok yakınımızda ki...
Ama gören yok!
Doğru kapının anahtarı gerçek anlamdaki değişimin ta kendisi!
O kapıyı aralamak çok büyük bir mücadele gerektirmiyor.
Zaten herkes kapıyı aralıyor.
Soruyorum size ey ahali "At gözlüklerinizi atıp neden dış dünyaya dönmüyorsunuz...?"
Yoksa suda boğulmak hoşunuza mı gidiyor...?
Demek ki, o kalıplar insanların beynini öyle bir kemirmiş ki düşünecek halleri bile kalmamış.
Sanki tek dişi kalmış canavar misali...
Güçlü olduğunu sanan tek dişli canavarlar o kadar güçsüzler ki...
Ne de olsa "FARKINDALIK" kavramını henüz analiz edememiş olmaları zaten birçok olayın kilit noktasını oluşturuyor.
Unutmayın çiçekler büyümek su ister, insanlar da sevgi!
Sevgisiz kalan kişiler çoktan sınıfta kaldılar.
Kendilerini kurtarmaları için hayat derslerine çalışmaları önem arz ediyor.
Sonuç olarak; her birey değerlidir, ta ki o değerini ruhsal olarak keşfedene değin...
5
olmak istediğim şeyler vardı...
asla olamadığım şeyler...
zamanla olamadığım için kendiimi suçlamayı bıraktığım şeyler...
zamanla iyi ki olmamışım dediğim şeyler...
olabildiğim kadar ile bir şeyler olmaya çalıştım...
bazen olabileceğimin en iyisi...
bazen kötünün de kötüsü...
ama her daim kendim olmayı denedim...
denemekten vazgeçmedim asla...
her daim her an da kendimi biraz daha tanıyayım dedim...
yaşadıkça kendimi bildim, bildikçe başkalaşım geçirdim...
sonunda ne hale gelirsem geleyim zararımın kendime olmasına çalıştım...
tüm bu süreçte çevreye verdiğim rahatsızlıklardan ötürü özür dilerim...
(ergenlik sonları dönemden akılda kalan bir kaç kelime)
↑