kayıt

babasının arabası olan çocukların büyüyünce dolmuşa binmek istememesi

  1. 13
    doğru bir tespit.. kadıköy-bostancı dolmuşları dışında toplu taşıma aracı kullanamam... onlarda da zaten max. yedi yolcu oluyor. cadde yaşamı zor azizim...
  2. 12
    (bkz: iyi forumlar kardeş)
  3. 11
    Annesinin arabası olan bir çocuk olarak büyüyünce dolmuşa binmek istedim, sıkıntı yok yani.
  4. 10
    Şahsımda bu durum önce korku halindeydi minnakkene. Sonra bi defa yalnız binmiştim şimdi gibi hatırlıyorum. Son hep toplu taşıma hep toplu taşıma. Bizimkiler de okullarına arabayla. Geçen arabaya bindim bi tuhaf hissettim lan arabayı okşadım görmeyeli nasılsın filan.
  5. 9
    "Sadece babaların mı arabası olur?" diye sorduran başlıktır.

  6. 8
    tam olarak bilemediğim önerme...

    arada olmadığı dönemler olsa da hayatımın büyük çoğunluğunda arabam/arabamız var idi lakin toplu taşıma kullanmayı sevmediğim de bir gerçek. yalnız bunun para, imkan, şekil şukul ile alakası yok en azından benim açımdan...

    istanbul'da yaşayan insanlar bilir toplu taşıma leştir amk yani öyle böyle değil. otobüsü de aynı metrobüsü de... o yüzden tercihim değildir, aracım yoksa taksi kullanıyorum. onlarında amk orası başka bi konu tabii.

    not: trene binmeyi severim ama hatta gençliğimde en büyük zevklerimden biri idi trene binip eminönüne gitmek, gezerek karaköy yokuşundan istiklale çıkmak, çok zevkli idi lan...
  7. 7
    11 ay öncesine kadar doğru düzgün toplu taşıma kullanmamış olan ben istanbul'a taşındığımdan beri işe giderken her gün metro, metrobüs, otobüs kullanıyorum. Bir marmaray kaldı herhalde saymadığım. Ulaşım kolaylığı açısından çok iyi ama malesef her gün bir sürü cins insanlarla muhattap olmak zorunda kalabiliyoruz.
  8. 6
    Babam hayatta iken maddi durumumuz çok iyi değildi, doğal olarak arabamiz da yoktu. Yani o zamanlar hayatımızı toplu taşıma araçlarıyla yaşadık. Şuan babam yok ama çok şükür benim arabam var iyi ya da kötü işte bastın mı gidiyor, her nöbete gidişim de arada derede kalıyorum metrobüs ile ama tikis pikis 15 dakika da mı gitsem, yoksa arabama atlayıp istanbulun o trafiğini mi ceksem. Elbette ki arabama atlayıp radyomu açıp kahvemi elime alarak şarkı söyleye söyleye gidiyorum. Hem belli olmuyor nöbette iken araba lazım oluyor falan hemen otoparka yürüyüp biniyorum arabama.
  9. 5
    bu durum kişiden kişiye göre değişmektedir. babamın soförü dahi var ama bayılıyorum dolmuşa metroya binmeye. ben insan seviyorum rahatı değil.
  10. 4
    konu direk dolmus ile sinirli mi, yoksa basligi acan muhterem sahsin turkce kitligi sebebiyle toplu tasim araci diyememesi mi? anlamadim ama neyse
    konuya gelirsek, babamin hep arabasi vardi ve kendi arabami alincaya kadar, lise, dershane, universite, is hayati dahil olmak uzere hayatim toplu tasima araclarinda gecti, yani konu cocugu yetistirme seklinle alakali
  11. 3
    doğdum doğalı arabamız var ama sürekli toplu taşıma kullanıyorum. ben de istemez miyim altımda arabayla gidip geleyim her yere ?
  12. 2
    evet, dolmuşa binmeyi sevmiyorum. hiç sevmedim. ama mecbur kalınca biniyoruz. ki dolmuşa binmekten zevk alan insan mı olur amk? yihhuuu dolmuşa bindim falan. garip şeyler bunlar...
  13. 1
    normal karşılanabilecek bir durumdur. ama bunun dolmuşu, dolmuşa binmeyi, dolmuşa binen insanları küçümsemeye kadar varması sebebiyle normal karşılayamıyorum ben bunu. babamın -ben kendimi bildim bileli- arabası olmadığı için mi bilmiyorum açıkçası. ama yıllarca dolmuşla veya otobüsle gittim gideceğim yere ve incilerim filan da dökülmedi.