1
bir şeylerin yoluna gireceği beklentisi.
o şeyler hiç yoluna girmez ve aslında sen yoldan çıkmışsındır. ne güvenin kalmıştır ne mutluluğun zerresi ne de bir tutam huzur. bir çırpıda geçen yıllar, sonu gelmez yollar sen farkında olmadan seni senden almıştır.
geçmiş olsun
2
(bkz: akp)
(bkz: insanlar)
ben soğudum bu ikisinden de. huzur veren, seven kimse yok. herkesin gözünü para, mevki,makam bürümüş. adam kayırma, liyakat sahibi olmayana iş verme, pişkinlik, kul hakkı, haksızlık, terbiyesizlik had safhada. herkes birbirinin kuyusunu kazıyor. birbirini ateşe atmak için sırada bekleyen insanlarla dolu her yer. daha çok insanın kanı akıyor. ben nefes dahi almak istemiyorum bu dünyada. acımı büyütecek, "ben her şeyi gördüm, tecrübe ettim" diyecek değilim. fakat benim gördüklerim de az değil. daha küçücük bir çocukken herkesin beni yok yere dışlaması, ailemin maddi durumuyla, benim boyumla dalga geçmeleri, ilkokul öğretmenimden yediğim dayaklar, laflar, annemin bir kez dahi başımı okşamamış, derdimi dinlememiş, odamın kapısını dahi açmamış olması. hepsi hatırımda. hepsini tek tek hatırlıyorum. bazıları çok net değil fakat hepsinden biraz var. benim içimi daha küçücük bir çocukken kin ve öfke ile dolduran bu insanlardan intikam dahi almak istemiyorum artık. beni rahat bıraksın hepsi. çekip gitsinler ya da beni yollasınlar.
6
bir insan birine güvenip kazık yemesi bataklık gibidir çektikçe çeker içine engel olamazsın ve yapayalnız kalana dek herkes biraz daha sürükler sanki bir zehir düşünün günü gününe verilen sonradan tesir eden bu da insanı yavaş yavaş öldürür içi içini yer bitirir önce ruhu ölür sonra bedeni çürür...
13
sanırım yalnızlık.
aslında çok güzel ama gittikçe daha beter biri olduğumu fark ediyorum.
16
(bkz: stres)
kişinin ruhen sıkıntıda hissetmesine sebep olmakla beraber birçok farklı vücut sistemi üzerinde olumsuz etkileri olan bağımsız bir risk faktörü.
"bizim zamanımızda stresli olmak, depresyona girmek yoktu" diyen birkaç üst neslin, en az doksan yaşını görmesi tesadüf olamaz bence.
22
(bkz: her sabah erken kalkmak zorunda olmak)
her yaz dönemi sonunda tekrar sorguladığım bir hayat gerçeği. sebebi neydi ki.
↑