1
orospu çocuklarıdır.
anasını sikeyim ben onların çok ayıp ediyorlar.
2
başkalarının hissettiği duyguyuları yaşamak yerine kendi hislerini yaşamaya çalışan insanlardır.
3
şiir sevmek mi? yoo asla ben ne hissettigimi kendime anlatabilirim hatta size bile anlatirim başkasının afilli sözlerine ihtiyaç duymam.
tanım:kelime dağarcığı yüksek insanlardir.
4
ağır gavattırlar.
bunların ben analarının amlarına akrostiş yazayım, pastoral şiir yazıp kırlarda sikeyim, didaktik şiir yazıp okul sıralarında sikeyim.
6
yaza, kışa her mevsime akabinde her duyguya serdar ortaç ile merhaba demeleri muhtemel insanlar. hep bir mutluluk, hep bir can damarları yedekliği. koparsa diye. anında üç yüz beş yüzvari telafi ve tedavi. kop kop.
7
ben şahsen sevmem.
kitap okumayıda sevmem. edebiyata ait hiçbir şeyi sevmem.
8
az biraz şahsımdır.
ama böyle içinde zeka kıvılcımları olan mısraları severim.
zorlama romantik olmakta zorlanıyorum.
9
niye böyle yapıyorlar anlaşılamayan tiplerdir. şiir sevilmez mi?
10
şiir sevmeyen insanlar beni eqlemesin.
11
böyle ağzına... kürekle...falan vurup..sikeri!
neyse sakinim, beni sinirlendiren insanlardır.
12
haklı sebepleri olandır.
mesela ben adamın kadını dövüp dövüp aşık rolü yapmasına, herkesin "aşk şiiri yazmış ya ehehhe" demesine tahammül edemiyorum.
kelimelerin altında hissettiğim anlamları hissettirmek için yazıldığını düşünmüyorum. daha az anlamı olan şeylere çok daha fazla anlam yüklemek hoşuma gitmiyor.
kasıntı geliyor biraz da. sanki insanın içinden dizeler değil de satırlar geçermiş gibi.
hee hiç sevmiyor değilim, popülarizmin etkisine girmemiş birkaç şair birkaç dize...
13
benim aq bu. şiire, şaire saygım sonsuz ama bu şiir okuduğunu, yazdığını sanan bazı hırbolar yüzünden tiksindim artık. öyle hırbolar benden uzak allaha yakın olsun.
14
kuşkusuz şiiri adamından dinlemeyen insanlardır.
15
şiir sevmemek diye bir şey yoktur. şiir sevmediğini söyleyenler vardır ve gördüğüm kadarıyla bunun sebebi birkaç kendini bilmeze indirgenmesidir. iyi de şiir "düz yazı şeklinde yazdım qanqa xd" diyen 1995 doğumlu biriyle hayat bulmuş bir şey değildir ki. yaklaşık 4000 yıllık bir maziye sahip. sonraları daha iyi yazma ve konuşma ihtiyacı hisseden insanların geliştirdiği, ayırdığı, adlandırdığı, tiyatro ve müzikle bütünleştirdiği.. kısacası insanın olduğu her yere bir şekilde sapladığı bir hareket.
nazım hikmet'in,
vera
sen çaldır kapat
ben ararım
hem belki sana
elma da alırım
demesi ile de sınırlı değildir. ve mesela nazım hikmet bile şairdir, çok kötü olmasına rağmen ona dahi "şair" denmektedir. aslında bu kadar çok hayranının olması memleket-şiir çözümlemesini mi sunuyordur ne?
şiiri sevmiyorsan konuşmayı, yazmayı, düşünmeyi de sevmiyorsun demektir. bu, hayatın sonu olmalı tamamen. "ben şiir sevmiyorum" dedikten iki saniye sonra hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam edemezsin.
ben meslek lisesi şiirleri okudum, gövdem yara dolu! insanların "bu nasıl şiir amk" dediklerinin daha "kötüsünü" görmüşümdür. iyi şiiri gider bulurum, yakalarım. iyi konuşan, iyi yazan insanı hemen fark eder, üstüne giderim. bence lakırdıyı bile zorlaştıran konuşmaları, yazışmaları hayatınıza sokmaya çalışın. farkı anlayacaksınız.
16
Aralarında olduğum insanlardır, sevdiğim şiirler yok değil ama sevmiyorum genel itibariyle. Özellikle vıcık vıcık aşk şiirlerinden iğreniyorum, Nazım hikmet'in şiirlerini seven de başını kavrasın bu arada ehehe...
(bkz: Koçbaşı)
17
her şiir türünü sevemiyorum. bazıları çok hoşuma gidiyor sadece. insan sevmeyebilir yahu..illa sevmek mi gerekli?
18
anlamIyorlardIr. bazI siirlerde metafordur, odur budur anlamayI zorlastIrIyor. anlamak herkesin harcI olamIyor yani. bu durumda da sevmiyorlar.
↑