1
bugündür.
genellikle akraba evliliği sonucu hayata gelen ve birbirine benzeyen bu kardeşlerimiz için sanırım bu sene farkındalık çoraplarla yansıtılacakmış.
3
down sendromlu çocuk görünce
hastane kapılarını bilirsiniz. doktor kapıları önünde sıra beklemeyi de. orada bekleyen hastaların ruh hallerini de...
annemi doktora götürmüş, sıramızı beklemeye başlamıştık. annemin yanında bir kadın oturmaktadır. annemin huyudur bilirim, birazdan bu kadınla sohbete başlayacaktır. bulunan ortam nedeniyle de sohbet neşeli olmayıp hastalık konulu olacak dertleşilecektir. bu konuda hiç yanılmadım, sohbet başladı bile. ben de onların kulak misafiriydim. birden az ilerdeki bir yerlerden çığlık sesleri gelmeye başladı. herkes dönüp seslerin geldiği tarafa baktı, yerinden fırlayanlar bile oldu. mazara şöyleydi: anne ve babası down sendromlu bir çocuğu doktora götüremiyorlardı. ısrar edilince de çocuk direniyor; çığlıklar atıyor, kendini tam olarak ifade edemiyor, tek kelimelik sözlerinden ne dediği anlaşılamıyordu. doktora gitmek istemiyor, korkuyordu. o zaman annesi kendisine bir çikolata veriyor, çocuk yerine oturuyor, bütün olanları unutuyor, yüzünde tatlı bir gülümseme ve çocuksu bir saflıkta elindeki çikolatayı yiyordu. 11-12 yaşlarında olmalıydı. annesi ne zaman onu elinden tutup kaldırmaya çalışsa kıyamet kopuyordu. çocuğun annesi ve babası ikna etmek için uğraşıyor; ama her deneme çocuğun çığlıklarıyla son buluyordu. belki bir yarım saat uğraştılar ama olmadı. anne ve babası ne kadar da sabırlıydılar. çocuklarına hiç kızmadılar, hiç bağırmadılar, onu güzel sözlerle ikna etmeye çalıştılar ama olmadı. çaresizlik içerisinde hastaneden ayrıldılar. ben arkalarından bakakalan anneme: '' ben de böyle bir çocuk olsaydım, beni yine sever miydin?'' dedim. niye dedim, neden dedim bilmiyorum.
annem şöyle bir yüzüme baktı: ''sen anneliği ne sanıyorsun !'' deyince içimde ikna edilmiş down sendromlu çocukların çığlıklarını duydum...
bakku#412593 | 21/03/2015 15:56
5
içinde bulunduğumu şu gündür.
elbette terör olaylarının gündemi meşgul etmesi yüzünden bir çoğumuzun dikkat etmediğini biliyorum ama hatırlatmak gerekiyor. özellikle de bu zor zamanlarda.
6
pek farkında olamadığımız gündür.
berbat#729326 | 21/03/2016 14:29
7
down sendromu hastalık değil farklılıktır. +1 farkla tıpkı bizim gibi.
Nusantara#729417 | 21/03/2016 15:26
8
bugündür. 1 kromozom fazla ve bizden bir tık daha güzel insanların farkındayız.
9
En çok da ülkemizde fark edilmesi gerekendir. Yurtdışında kendi başına bir birey muamelesi görebiliyorken burada da aynı şekilde birey olmasını insan gibi yaklaşılmasını temenni ediyorum. Okul, iş güç ne anlamda olursa olsun topluma karışmasının önüne geçilmemeli.
robin hood#1104966 | 21/03/2017 17:47
10
canlarım ya. işte saf sevgi, kardeşlik. şu videonun güzelliğine bakın ya
www.youtube.com/...
oroblarm#1105125 | 21/03/2017 23:07
11
Çok güzel bir söz var.
“Tıpkı bizim gibiler +1 farkla!”
Sadece bugün değil Hergün farkındalık günü olsun.
robin hood#1382825 | 21/03/2018 10:56
12
Farkları yoksa neden böyle bir gün var diye meraka düşürendir. Garip...
robin hood#1382826 | 21/03/2018 10:58
13
Unuttuk mu?
robin hood#1383337 | 21/03/2018 22:33
14
unutmadık.
gerçek dostlar kromozom saymaz.
akopi#1383359 | 21/03/2018 22:41
15
bugün twitterda bir tanıdığım down sendromlu bir bebeğin fotoğrafını koyup artı bir fazlalığını yerim senin yazarak andı bu günü. ben mi yanlış anlamaya müsaitim bilemedim.
dilhun#1383365 | 21/03/2018 22:43
tümünü gör
↑
