anne babanın yaşlandığını kabul edememek
- 1Bu hayatta en üzücü şeydir. Her yaslandiklarini düşündüğüm zaman içten içe bir sızı olur içimde gözlerim dolar . Hiç yaslanmiyorlar gibi devam ederim.
- 2ölümle başa çıkabileceğine inanmayan insanların içinde bulunduğu durumdur. kendimden de biliyorum ki geçici bir şey değil bu. her geçen gün daha da şiddetlenen bir yadsıma baş gösteriyor.
- 3Babam 40 yaş sendromunu 'uzun süre' aşamadı, artık savaşmak yerine kabullenip üstüne de 5 yaş ekliyor.
Kendileri kabul etse de benim için çocuk gibiler. Keşke alıp saklayabilsem, koruyabilsem herkesten ve her şeyden. - 40 yaş sendromu mu? ahaha.
- babanın kırk yaş sendromunu aşamaması komik geliyor bana. kırka fazla kalmadığı içindir belki de :d
- evlenmemiş tek çocuğum, yazdığından anladığım kadarı ile en küçük kardeşim babandan daha büyük :d o nedenle gülünç geldi. hayat ne kadar acayip, değil mi?
- 4Sezen aksunun şu dizesini akla getirmiştir. "Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan...