1
*
Yaşamın manasını ölümü beklemek olarak algılamak.
Bir kere kaybederseniz, ufak tefek şeylere tutunmaya çalışsanız bile en ufak sıkıntıda tekrar o duruma düşersiniz. Lütfen kaybetmemeye çalışın. Nasıl da zor bir şey aslında çünkü insan hep merak eder, yapısı öyledir. Geleceği merak eder, yaşamadığı duyguları, tatmadığı zevkleri merak eder. Ama yaşama sevincini kaybetmiş birinin önce merakı kaybolur. Hayatını adayacağı şeyler artık mutsuzluğun dibinden kendisini kurtarmaya yetmeyecektir ya da zaten sahip olduğu şeylerle tırmanmaya çalışsa da çamurun içine daha fazla saplanır.
Düşünün ki hayattan hiçbir beklentiniz kalmamış. Hem de daha yaşamadığınız yığınla zevk varken. Örneğin hiç sevişmemiş olabilirsiniz. Ev sahibi olmamış olabilirsiniz. Sevdiğiniz adama ya da kadına sarılıp uyumamış olabilirsiniz. Bunları yapmamışken bile hayattan bıkabilir insan. Ya da ne bileyim bungee jumping yapmadan...
Oysa hayatta yaşamaya değecek çok fazla şey olduğunu bilmesine rağmen içinde bir şey vardır ve o şey doyumsuz bir canavar gibi tüketmek için yanıp tutuşurken ona savaş açar insan bazen. Sonu gelmemesi gereken isteklerin sonu gelir. Hayatın sonu gelmek bilmez.
Ben düşünmekten kaçmak için bu kadar uzatırken... İnsanı hayattan bıktıran sebepler kurtulamayacağı bir doğallıkla hayatının içinde kalmaya devam ettikçe mutluluk da yalan olur. Kendisine sürekli dert yaratan insanlardan olmayın, bu size yaşama sevincinizi kaybettirmese bile bu şekilde siz başkalarına kaybettirebilirsiniz. eğer yarattığınız dertlerden sorumlu, suçlayacak birini bulursanız.
2
bir lys öğrencisi için integrale başlamaktır.
3
güzelim günesli bir günün yarısı trafikte gectiyse kaybedilir evet
4
Hayatını çok fazla sorgulayınca her "birey" in düşeceği durumdur özellikle bu coğrafyada. Çok kasmamak lazım
5
yaşayamamaktır hayatı; insanlardan, evden, okuldan ,keyif aldığın her şeyden çocuklardan bile sıkılırsın ölüm gibi bir şeydir ama kimse ölmemiştir.
6
bir zaman sonra intihiharı getirir.
7
Sadece göğü görebilecek şekilde yere uzanarak düzeltilebilir durum.
8
hayatımda herkesten fazla sevdiğim kişi toprakta. o günden beri bu sevincim her gün yitiyor. bazen biri gelip, sevincim olmaya çabalıyor. bir bakıyorum sabah yanımda kimse yok!
9
içinde bulunduğum durum. gibi gibi daha doğrusu.
10
vücudun artık dopamin ve serotonin salgılamaması durumundan kaynaklandığını düşündüğüm şeydir.
11
Kayıp yaşadıktan sonra gerçekleşen durum. Zaman zaman radikal değişiklikler ardından da gerçekleşebilir tabii.
Yaşama sevincini bulmak çok güç. İnsan en mutlu olduğunda bile bir anlığına dalıp gidiyor, kopuyor.
12
Az önce hatırıma düşen başlık. En son kick boks antrenmanında hocanın "vur yoksa ben vuracağım" Deyip karaciğerimi mahvettiği an... işte vuramama sebebim buydu: yaşama sevincinin olmayışı... Bir anıyı daha anlamlandırdık, yola devam...
13
Mart 2021'de italya'ya uçak bileti almış biri olarak benim kaybetmedigim eylem. En azından kendime kanıtladım.
2019 martta, 2020 mart için de ukrayna bileti almıştık, pandemi ilan edildi, izinler iptal edildi, yurtdışı yasagi geldi.
Eğer bi aksilik olmaz, pandemi biter, euro 20 lira olmazsa bi roma yapıp gelirim herhalde.
↑