1
*
doyduğu için onları ağız tadıyla yiyemeyecektir.
2
Bir arkadaşım var, yetim ve öksüz büyümüş. Durumu da kötü, babaannesiyle yaşıyor. (o zamanlar) Çocukken bir gün teyzesinin evine gitmiş, eniştesi de alıp dışarıda yemeğe götürmüş. Bu garibim de etli bir yemek almış ve eti çok sevdiği ve pek bulamadığı için tabağın köşesine ayırıyormuş hep, en son yeme hayaliyle. Sonra eniştesi
"yavv bu çocuk et yiyemiyor, etleri bana ver oğlum ziyân olmasın"
deyip almış hepsini. Tabii arkadaşım daha çocuk olduğundan utanmış bir şey de diyememiş. Şimdi etin her türlüsünü alıp yiyebilecek imkânlara sahip olmasına rağmen, hâlâ o gün yaşadığı hayal kırıklığını üzerinden atAmamış. Anlattığında hem üzülmüştüm hem de gülmüştüm.
Bunu duyduğumdan beri en sevdiğimi önce yiyorum ortamlarda...
↑