1
*
Dün ankara devlet opera ve balesinde prömiyer temsilini seyrettiğim, bittiğinde dakikalarca alkış alan, sanırım prömiyer olması dolayısıyla baritonda eralp kıyıcı, tenorda murat karahan ve sopranoda esin talınlı gibi ağır kadroyu dinleme fırsatı bulduğum puccini eseri.
Kostüm ve dekor bu sezon minimalist tutuluyor, fakat bu tarz kurumlara ayrılan bütçeyi de göz önünde bulundurarak alışmaya çalışıyorum.
2
Jacques Plante imzası da taşıyan 1966 yılı çıkışlı, şanson janrlı Charles Aznavour parçasının adıdır.
Bağlantısı
3
charles aznavour 'un hüzünlü romantizm kokan eseri. Dinlerken az buçuk sahip olduğum Fransızcamla üzülüyoruz.
4
youtu.be/...
Yaşı yirmiden az olanların
Bilemeyeceği bir zamandan
Söz ediyorum size
Montmartre o zamanlar
Pencerelerimizin altına kadar
Sarkıtırdı leylaklarını
Beş para etmese de
Bize yuva olan
Mütevazi döşenmiş yer
Orada tanışmıştık
Açlıktan bağıran ben
Ve çıplak poz veren sen
La bohème, la bohème
Mutluyuz demekti bu
La bohème, la bohème
İki günde bir yemek yerdik
Komşu kafelerde,
Şöhret bekleyen
Birkaç kişiydik
Ve sefalete rağmen
Boş mideyle
İnanırdık buna
Ve bazen bir bistro
Sıcak iyi bir yemek karşılığında
Bir tuval aldığında bizden,
Sobanın etrafında toplanıp
Dizeler okurduk
Kışı unutarak
La bohème, la bohème
Güzelsin demekti bu
La bohème, la bohème
Dehası vardı hepimizin
Sık sık şövalemin önünde
Beyaz geceler
Geçirdiğim olurdu
Bir göğüs çizgisinin
Bir kalça kıvrımının
Desenini düzelterek
Sabah olunca
Otururduk ancak
Bir kafe-krem önünde
Tükenmiş ama sevinçli
Birbirimizi sevmeli
Yaşamı da sevmeliydik
La bohème, la bohème
Yirmi yaşındayız demekti bu
La bohème, la bohème
Havasını yaşardık zamanın
Günlerin rastlantısında
Eski adresime
Bir tur attığımda
Tanıyamam artık
Gençliğimi gören
Duvarları, yolları
Bir merdiven üstünde
Artık hiçbir şeyi varolmayan
Atölyeyi arıyorum
Yeni dekorunun içinde
Üzgün görünür Montmartre
Ve leylaklar ölü
La bohème, la bohème
Gençtik, çılgındık
La bohème, la bohème
Hiçbir şey demek değil artık
5
youtu.be/...
Yaşı yirmiden az olanların
Bilemeyeceği bir zamandan
Söz ediyorum size
Montmartre o zamanlar
Pencerelerimizin altına kadar
Sarkıtırdı leylaklarını
Beş para etmese de
Bize yuva olan
Mütevazi döşenmiş yer
Orada tanışmıştık
Açlıktan bağıran ben
Ve çıplak poz veren sen
La bohème, la bohème
Mutluyuz demekti bu
La bohème, la bohème
İki günde bir yemek yerdik
Komşu kafelerde,
Şöhret bekleyen
Birkaç kişiydik
Ve sefalete rağmen
Boş mideyle
İnanırdık buna
Ve bazen bir bistro
Sıcak iyi bir yemek karşılığında
Bir tuval aldığında bizden,
Sobanın etrafında toplanıp
Dizeler okurduk
Kışı unutarak
La bohème, la bohème
Güzelsin demekti bu
La bohème, la bohème
Dehası vardı hepimizin
Sık sık şövalemin önünde
Beyaz geceler
Geçirdiğim olurdu
Bir göğüs çizgisinin
Bir kalça kıvrımının
Desenini düzelterek
Sabah olunca
Otururduk ancak
Bir kafe-krem önünde
Tükenmiş ama sevinçli
Birbirimizi sevmeli
Yaşamı da sevmeliydik
La bohème, la bohème
Yirmi yaşındayız demekti bu
La bohème, la bohème
Havasını yaşardık zamanın
Günlerin rastlantısında
Eski adresime
Bir tur attığımda
Tanıyamam artık
Gençliğimi gören
Duvarları, yolları
Bir merdiven üstünde
Artık hiçbir şeyi varolmayan
Atölyeyi arıyorum
Yeni dekorunun içinde
Üzgün görünür Montmartre
Ve leylaklar ölü
La bohème, la bohème
Gençtik, çılgındık
La bohème, la bohème
Hiçbir şey demek değil artık
↑