kayıt

ince l lalena

  1. 1
    *

    bir murathan mungan şiiri. mucize gibi, öyle güzel. en sevdiklerimden.

    "Eski sular,
    silahsız akşamlar, erken vurulmalar
    sığırcıklar ötüyor bir yerlerde
    gün düşüyor çılgın bir portakal gibi
    bir yolculuk defterinin içine
    tundraların gizlediği izlerden
    Bak yine eşiğine geldim
    İnce L, Lalena
    izin ver inine sokulayım bu gece
    Bak safkan geldim gittiğim uzaklardan
    Yaşadıklarım işlememiş hiçbir yerime

    şuracıkta kıvrılayım, teninin tarçın gökleri altında temiz bir çarşaf
    ser; beyaz, yumuşak bir yastık rüya istemem sobanın üzerinde
    kaynayan çaydanlığın huzurundan başka köşedeki mindere otur
    eski günlerdeki gibi, usul sesle bir şeyler anlat bana, bana bir
    şeyler söyle
    herşey eskisi gibi olsun
    ben hiç gitmemiş olayım
    sen evlenmemiş ol, ölmemiş ol Lalena

    İnmem gerektiği söylenen düşlerden
    indiğim gecelerde
    kaç kez sardın yaralı bedenimi
    kaç kez yeniledin
    ertesi gün sokaklarına kendimi bulurdum başka terkilerde
    derdim yaşam
    elimden kaçmamış daha
    uyardım kurallarına, kısık ışıklarına
    senin koyduğun bütün sessizliğin
    bilirdim kelimelerle bile paylaşılamayacak
    kadar derinde
    'Lalena'yı dinlerken sokulgan bir kedi
    gibi bırakırdın kendini
    beni bile unutarak benim göğsümde
    neyi sevsem
    kime dokunsam
    saçların akıyor yıllardır parmaklarımın arasından
    ben kendime ne yaptım, sana ne yaptım Lalena?
    hatırlıyor musun
    ne aptalca şeylere güler
    sonra mutluluktan ağlardık sevişirken
    aşkın ve birbirimizin derin kucağında
    San Fransisco'ya giderken olmasa da
    Doors dinlerken bir çiçek takardın saçlarına
    Nasıl dönerdik ortancalar vadisinden
    daha silah sesleri gelmezken hüzünlü tepelerinden
    daha başkalarına kıymanın bilgisi
    bulaşmamışken parmak izlerime
    nasıl kaygısızdık ve nasıl farkında bile değildik
    içinden geçtiğimiz zamanın
    masum şehvetini
    kendimizden ayırt edemezken

    hem zayıf, hem korkak, hem maço
    korurum kendimi sanır kaçtığı uzaklarda
    hiçbir şey vurma yüzüme, hiçbir şey söyleme
    eksileceğim kadar eksildim
    dönüşün yollarında buraya gelirken
    geriye pek bir şey kalmamış
    aşkın bütün imkanlarını sende tüketmişim ben

    yol bitiyor işte, bir kaç adım kaldı eşiğine varmya
    şimdi herkes Doors dinliyor yeniden
    seninse saçlarındaki çiçek duruyor mu hala
    Orada mısın?
    Bu şiiri okuyor musun?
    İnce L duruyor mu şarkının kaldığımız yerinde?
    Orada ol
    Evlenmemiş ol Ölmemiş ol
    Hiçbir şey olmamış olsun sana
    n'olur n'olur n'olur Lalena."