üniversite okunan şehrin genelde sevilmemesi

* *

yanlış olan tespittir sen kazan bakalım izmir'i , istanbul'u antalya'yı bak nasıl seviyorsun.

üniversite tercih formu doldururken bölüm puanlarına bakıp, okulun bulunduğu şehre dikkat etmeyen öğrencinin başına gelen durumdur.

Öğrencinin maddi imkanları kısıtlı olduğundan birşey yapamaması sonucu yedi kaba s*cması durumudur bi bakıma kendinde bir problem yoktur şehir suçludur..

yaşadığım şehirde okuduğumdan dolayı bende olmayan durumdur. çok da severim şehrimi. tabii son yıllarda mahvoldu o ayrı.

sanki herkes muhteşem büyük şehirlerden geliyormuşçasına, öğrenci toplumunda hakim durum. hadi istanbul, izmir, adana, ankara, bursa gibi cazibe merkezlerinden ve hayatın dolu aktığı yerlerden gelenlerinki anlaşılır ama hayatında ilk defa üniversite okumak için köyünden çıkmış birinden duyunca insanda siktir çekme isteği uyandırıyor. köyünde eşek otlatan tipler, üniversite için geldiği şehirde azıcık adam yerine koyuluyor ya, bünye kandırmıyor tabi.

Bursa? Cazibe merkezi? :d:d:d
bayburt mu deseydim yoksa yozgat mı pirenses?
bursa dışında herhangi bir memleket :d zira ben uyandığım hiçbir gün cezbolmuyorum bu şehire :D
bursa dışında herhangi bir memleket? büyük laflar bunlar ^^ kaybedince ne kadar cezbedici olduğunu anlıcaksın öyleyse bursa'nın ^^ mesela izlanda ^^

mezun olduktan sonra yanlışlığı anlaşılan durum.

dertliyim be sözlük bir istanbulzede olarak sakarya üniversitesinde 4 yıl okudurm okuduğum her gün lanet ettim ama mezun olduktan sonra insan özlüyor oraları.

belki özlenen öğrenciliğin verdiği bohem hayattır onu bilemiyorum tam olarak ama istanbul'a döndükten sonra bir çok noktasında çeşitli aktiviteler boş zaman öldürme etkinlikleri gerçekleştirdim hiçbiri sakarya tadını vermedi.

öğrenci olup vize gecesi boş boş oyun oynamak vardı be.

neyse entry iyice ağlama duvarına döndü kestim burada.

4 yıl okudun ama adapazarı demeyi öğrenmeden döndün mü ^^ hatta adapazar ^^
olur mu yav otogarlarda yeteri kadar "adabazar abi adabazar hemen kalkıyor" cümlesi işittik hamdolsun.
o eski otogar ne leşti öyle ya. neyse yenisinde o kadar çığırtkan yoktur umarım. ^^
görünüm kalite ama usûl aynı.
o usûl daha da değişmez o zaman :D

trabzon'un nesine seveyim yahu... en başta yemek kültürü yok. yolda selamımı da almıyorlar. soğuk, boğuk...

marjinal bir tarzın mı var ^^
marjinal derken... ne gibi mesela?
giyim kuşam, kılık kıyafet anlamında :D
köy kahvelerindeki tipler de bunlara bakarak ya almazlar selamı ya da yarım ağız alır gibi yaparlar. sen almasan allah'ın selamını almadın olur ^^
gayet sade ve normal bir giyim tarzım var. tarz kelimesini kullanmak abartı olur aslında. düz giyiniyorum. köy kahvelerindeki tipler falan değil mevzu, yolda gördüğüm öğrenci, memur, işçi... genel olarak izlenimim böyle.
o zaman bilemeyeceğim ^^ genel olarak herkes herkese karşı böyle ise sorun şehrin enerjisinde diyebilirim. yok sadece kendine karşı böyle olduğunu gözlemliyorsan onu da bilemeyeceğim ^^

diğer yorumları gör (2)

şehrin sevilebilirliğini gezilip görülebilir mekanlarından ziyade içindeki insanlarla ölçtüğümden, benim adıma ilk etapta işin içine ayrılık girmesiyle vuku bulmuş hadise.

sevmemek ile sudan çıkmış balığa dönmek arasındaki ayrımı da doğru yapmak gerekiyor pek tabi.

bence tamamen memnuniyetsizlikle alakalı bir şey. insan bulunduğu yeri sevmeden hiçbir şeyi severek ve isteyerek yapamaz gökyüzüne bakıp bile mutlu olmayı bilmek lazım. her şeyin ve her yerin ayrı bir güzelliği var onları yakalayıp tutmak gerek. yoksa hayatın hiçbir aşamasında mutlu olamayız.

Ankara'dan Muğla'ya gelmek yıkım oldu.

üniversite okumaya gitmeden önce de sevmediğim için beni ilgilendirmeyen eylemdir.

üniversite okunan şehirdeki öğrenci düşmanı halk insanının bıraktığı etkidir. oysaki çoğunun gelir kapısı o öğrencilerdir.

insanın elindeki hiçbir zaman beğenmemesi durumu. başka bir şey değil.

genelde sevilmediği söylenen ama mezun olup giderken bırakıldığı için ağlatan ve sonrasında muhakkak özlenen şehirdir.

tümünü gör

↑