biliyorum denilen fakat hiçbir zaman okunmamış kitaplar

• paylaş
• facebook
• twitter
• filtrele
• bugün
• dün
• güncelliğe göre
• karlıdan ateşliye

1
*

okunmaya niyetlenilmiş kitaplardır.

(bkz: zero limit)
2
(bkz: uçurtma avcısı) nihayet satın aldığım hafta sonu okuyacağım kitap.
3
bircok insan icin suc ve ceza buna ornektir. herkes biliyor kitabI ama bir iki soru sorunca anlIyosunuz ki okumamIs.
4
(bkz: Tutunamayanlar)

Kitabı biliyorum. Geçmişte Birkaç kez başladım okumaya. güzel de kitap ama çok boş yapıyo gibi geliyo ve bırakıyorum her defasında. Henüz yarısını geçebilmiş değilim. Aynı hissi aylak adam'da da yaşadım. Üstelik incecik kitap. yazarlarına da saygım var boş kimseler olmadıkları çok belli. Muhtemelen ben o kadar derin bir insan değilimdir. Ya da aynı frekansta buluşamadık ne yazık ki bu yazararla. Gerçi üniversite yıllarımdan beri ikisini de elime almışlığım yok. Şimdi denesem belki okurum ama artık öyle bir isteğim de kalmadı.

Bazı kitapları okurken; sıkılma, okuma isteğinde azalma vb. Şeyler Yaşanabiliyor ama bir şekilde sabrediyorsun ve sıkıcı bölümleri atlattıktan sonra kitap akmaya başlıyor falan...
Nedense bu iki kitabı okumaya tahammül edemedim.
• Her ikisi de postmodern tarzda, aynı çizgide kitaplar. Zaten Oğuz Atay'ın Yusuf Atılgan hayranlığı vardır inceden. Ama işte postmodern oluşu birçok kişi için sıkıcılık barındırıyor, anlamlandırılamıyor ve haliyle okuma isteği kendini geri çekiyor. Ben okuyalı yıllar oldu ancak şu an iki kitabın da popüler kültüre sıkıştığını görüyorum. Bu da ekstra olumsuz bir etki gibi geliyor bana. Yani normal bence.
• Evet çok benzer tarzları var. Ve beni boğuyor bu tarz resmen. Yazarın anlatmaya çalıştığı şeyi anlamak sorun değil. Onu anlatmak için tercih ettiği yöntem biraz sıkıcı geliyor sanırım. Popüler kültürün etkisi de benim üzerimde çok büyük. Kürk mantolu madonna'yı asla okumam diye düşünüyordum mesela :) sonra, fikirlerine çok saygı duyduğum bir arkadaşım şiddetle tavsiye edince okudum. İyi ki okumuşum güzel kitaptı. :) ama tutunamayanlar ya da aylak adam konuşunda çok kararsızım. Tekrar elime alsam aynı hislere kapılır mıyım acaba diye düşünüyorum. Hiç değilse aylak adam'la deneyebilirim belki şansımı.
• Ben özellikle Atay'ın alttan alttan alay edişini ve içsel hesaplaşmalarını çok seviyorum, hoşuma gidiyor ama bir kitaptan/yazardan alacakları herkes için ayrıdır.
  Belki... Yani ön deneyim ve yargıları atıp öyle bi başlamak lâzım. Olmuyorsa da zorlamaya gerek yok tabii ki. :)
• Evet hiç değilse yıllar içinde kendi düşüncelerimdeki değişime de biraz şans vermek lazım. Doğru söylüyorsun. Bir kez daha deneyeyim. Okumayı başarabilirsem tekrar buraya gelirim. :)
• Bakalım, canın sağ olsun.. :)