ayı
- 16kuyruğu olmayan hepçil memeli canlı.
neden kuyruğu olmadığıyla ilgili ilkokuldaki sınıf öğretmenimiz şöyle bir hikaye anlatmıştı:
dünya soğukken ve sular buzla kaplıyken aç kalan bir ayı buz tabakasını kırmış ve kuyruğunu olta gibi kullanarak suya sokmuş. bekle bekle balık gelmemiş tabi ama soğuk nedeniyle su yavaş yavaş dondukça kuyruğu da donmuş ve buzun içinde sıkışmış ve kopmuş.
evet ne kadar güzel hikaye değil mi.*
hikayenin anlatıldığı sınıf: ilkokul 1 - 17(bkz: volkan demirel)
- 18en çekindiğim hayvan. net. yılan, timsah falan hikaye usta. neden mi?
şimdi, üç yanı denizlerle dört yanı şerle çevrili güzel ülkemde zehirli yılan sayısı çok değildir. elbette var. ama yani güneydoğu bölgesi yoğunlukta bildiğim kadarıyla. orada da bulunmadığıma göre çok da risk addetmiyor benim için. e öyle piton, anakonda gibi büyük yılanlar da yok bizde...
timsah.., çok şükür en yakın timsah yüzlerce hatta binlerce km uzaktadır. nil nehrini en yakın olarak kabul ediyorum. bunu da geç.
büyük kedilere gelince; aslan, kaplan, leopar, jaguar.., bizde yok. vaşak desen zaten nadir görülür. insana da bulaşmaz diye düşünüyorum.
kurt, çakal.., bir nebze risk teşkil eder. o da pek şehre inmez. genelde doğuda, kışın sert geçtiği demlerde açlıktan köye iniyorlar. ya da sürüye dalıyorlar bazen. o esnada çobanlar falan sıkıntı yaşayabiliyor.
yaban domuzu.., bu da kurt gibi. korktuğu için saldırabilir. avcı değiliz. domuzla işimiz yok.
ama ayı... öyle bir şey ki.., her yerde bu hayvan. kutupta, ormanda, dağda, stepte... türkiye'de de bolca var. kastamonu bizzat ayıyla özdeşlemiş mesela...xd.
ayının özelliklerine gelirsek, yetişkin bir ayı at kadar hızlı koşabilir. boyutunu zaten söylemiyorum bile. pençesi ağzı falan... ya rabbi...düşmanıma bile rast gelsin istemem. artı çok da zeki bu meret. ne videolar gördüm.., bazı insanlardan zekidir, net.
velhasıl bir ayıyla karşı karşıya geldiğinizde, allah yardımcınız olsun dostlar. ve o an, "oduncu haklıymış lan!" deme fırsatınız olur inşallah... - 19zeki bir hayvandır bizzat yaşadığım olayı anlatıyorum.
bundan 5-6 yıl öncesiydi. arı kovanlarından tam bal sağım zamanındayız. birkaç gün daha bekletip sonra kovanlardan bal sağımını yapacağız. bu sırada kovanlar bal dolu olduğu için etrafa inanılmaz bir koku yayıyor ve ayıları kendine doğru çekiyor.
bizlerde geceleri nöbet tutuyoruz ki ayı gelip kovanları yemesin. yine bir nöbet gecesi saat sabaha yaklaşınca ben yatmaya gittim amcam ise sabah namazını kılmak için çatıdan kısa süreliğine indi. döndüğünde ise beklenen olmuştu. ayı, arı kovanlarından 3-4 tanesini parçalamıştı.
meğer biz onu gözetlediğimizi düşünürken asıl o bizi gözetliyormuş. - öyle çok değişik olaylar var. bir hayvan bunu nasıl düşünür diye düşündürüyor. :D