kayıt

annemizin montumuzun fermuarını boynumuza kadar çektiği yıllar

  1. 1
    *

    Birisi beni fırlatsın o yıllara tekrar çok özledim. Şirinler izlerken koltukta uyumayı, pokemon izlerken en çok ash' e bakmayı özledim bir de. Aşıktım ben ona ya ilk aşkım benim.
  2. 2
    hemen ardından atkıyla sadece gözlerimiz dış ortama açık şekilde sarmasıyla devam eden olay.

    en azından dünyayı görmemize izin varmış.
  3. 3
    (bkz: duygulandım lan) anları..
  4. 4
    kuvvetle muhtemel annelerimizin pijamanın altınıda çene hizasına kadar çektiği yıllara denk gelmektedir.
  5. 5
    Mont fermuarına ufak dil darbeleri atıp yalamacalar, emmeler...

    Hızlı zamanlar.
  6. 6
    Kendimi güvende hissettiğim son zamanlardı sanırım.
  7. 7
    Şimdiki halime göre daha mutsuz olduğum dönemlerdi. Düşünün yani o yaşlarda ki bir çocuk ne kadar mutsuz olabilirse o kadar mutsuzdum. Yani sizin gibi cinim çicikliğim muhabbetlerine giremeyeceğim, qısqanıyorum...
  8. 8
    (bkz: Fermuarı ısırmak)
  9. 9
    atkı zaten boyunda, bir de üstüne kapşonu da takardı, kafada da bere. servisi robot gibi beklerdik. sağa sola bakabilmek için tüm vücudumuzla dönmemiz gerekirdi.

    gerçi şimdi de ben kardeşime yapıyorum bazen. biraz da muzipliğine tabi.*
  10. 10
    Bir de kendi ördüğü atkıyla boğarcasına sarardı, işte okula giderken sümüğüm akardı atkıya asdfsd.

    Çok özledim o günleri ya.
  11. 11
    hayatımın en güzel dönemiydi.
  12. 12
    Mutluyduk. Neden? Çünkü sorumluluğumuz yoktu. Üşüyüp üşümeyeceğimize bile Annemiz karar verip ona göre giydirirdi. İnsanı çökerten şey sorumluluktur.