1
*
Birisi beni fırlatsın o yıllara tekrar çok özledim. Şirinler izlerken koltukta uyumayı, pokemon izlerken en çok ash' e bakmayı özledim bir de. Aşıktım ben ona ya ilk aşkım benim.
2
(bkz: duygulandım lan) anları..
3
kuvvetle muhtemel annelerimizin pijamanın altınıda çene hizasına kadar çektiği yıllara denk gelmektedir.
4
zıplata zıplata pijamamızın altını giydirip göbeğimizin üstüne kadar çektiği yıllardır. lakin bunun için babamızın bizi yeniden fırlattırması gerekir.
5
deli olurdum... bebek miyim lan ben diye...
6
bir de o atkıyla rulo yapıp bereyi burnuna kadar indirmesi yok muydu!
hareket edemezdim yeminle.
7
hızlı cekince bazen çenemin etini de hafiften kıstırırdı canım anam. Anınca bile hafiften anımsadım bak çenemin acısını
8
Hala çektiği için benim açımdan değişen bir durum olmadı.
Atkını unutma, başlığını kapat, fermuarını çek...
9
Atkıyı gözüme kadar sardığı yıllardı. anacım özlendin.
10
atkı zaten boyunda, bir de üstüne kapşonu da takardı, kafada da bere. servisi robot gibi beklerdik. sağa sola bakabilmek için tüm vücudumuzla dönmemiz gerekirdi.
gerçi şimdi de ben kardeşime yapıyorum bazen. biraz da muzipliğine tabi.*
11
Bir de kendi ördüğü atkıyla boğarcasına sarardı, işte okula giderken sümüğüm akardı atkıya asdfsd.
Çok özledim o günleri ya.
12
+oğlum çeksene şu önünü üşüyeceksin.
-öff anee yeaaa
+hadi hadi mızlama. dikkatli git okula.
13
benimki hâla çekiyor...benim için eskiye dönüşte bir kriter değil yani
14
hemen ardından atkıyla sadece gözlerimiz dış ortama açık şekilde sarmasıyla devam eden olay.
en azından dünyayı görmemize izin varmış.
15
Kendimi güvende hissettiğim son zamanlardı sanırım.
16
Mont fermuarına ufak dil darbeleri atıp yalamacalar, emmeler...
Hızlı zamanlar.
17
Şimdiki halime göre daha mutsuz olduğum dönemlerdi. Düşünün yani o yaşlarda ki bir çocuk ne kadar mutsuz olabilirse o kadar mutsuzdum. Yani sizin gibi cinim çicikliğim muhabbetlerine giremeyeceğim, qısqanıyorum...
19
hayatımın en güzel dönemiydi.
20
annem değil de ablam yapardı bunu. fermuarı çeker, üstüne bir de atkı bere sarardı, gözlerim bile zor görünürdü. şimdi de çocuğuna yapıyor.
21
Mutluyduk. Neden? Çünkü sorumluluğumuz yoktu. Üşüyüp üşümeyeceğimize bile Annemiz karar verip ona göre giydirirdi. İnsanı çökerten şey sorumluluktur.
↑