sevgili kutup günlük

benim sevgili kutup günlüğüm

sevgili kutup günlük

bugün her zamanki gibi, deli dürtmüşçesine sabahın köründe ayağa dikildim. duvarlardan bir yerlerden hala horlama sesi geliyordu. televizyona bakayım dedim o da ne?? baktım baktım hiçbir şey yok. birkaç saçma film. sonra sağa sola çarpa çarpa mutfağa gittim. orda da dünden kalma sigara izmaritleri birkaç zeytin çekirdeği vardı. dedim acaba bu zeytin çekirdekleriyle ne yapabilirim? ....

her neyse işte.

kendime ordan birkaç paket intense kaptım. yanına da çektim muzlu sütü. bir kaç ucuz sakız, şeker falan. birisi görse merak eder sabah sabah bunları sen mi yiyeceksin diye. gelsin sorsun bakalım sen misin soran bunu? yer misin yemez misin yer misin yemez misin derken...

orda kapı aralığından kedim geçti geldi yanıma kıvrıldı. eh onun da canı çekmiştir ama yediremiyorsun ki. muhsini çektik üzerimize. muhsin battaniyemin adı tabii bir de şükrü var onu da unutmayayım. kıvrıldık sıcak sıcak tekrar uyuduk.

sevgili kutup günlüğüm sözlerime son verirken bana bu kadar içten temiz bir başlık ayırıp yer verdiğin için çok müteşekkilim
de müteşekkil olmasına ne boktan bir gün geçirmişim lan ben!

sevgili kutup günlük

bu sabah olanlardan sonra artık kendime gelmeye karar verdim. ilk iş olarak zeytin çekirdeklerini ve sigara izmaritlerini çöpe döktüm. sonra muhsini de katlayıp yerine kaldırdım. yerdeki çorap yığınını çamaşır makinesine tıktım. hatta bir telefon edip annemden aseton bile istedim artık. o da bana saç kremi almış normal & kalın telli saçlar için olanlardan. ama benim saçlarım ince telli bir de ona canım sıkıldı.

sonra ordan bir temizliğe giriştim bütün eşyaları kaldırdım her yeri sildim süpürdüm. biraz yalnız kalmak istiyorum ama sürekli telefonum çalıyor. sen misin arayan? açtım telefonu bıdı bıdı biri bir şeyler söylüyor. tamam kardeşim ayrı düştük görüşemiyoruz ama bu kadar da üstüme gelme. ona da kızdım bir daha telefonum falan çalmadı.

zaten kedim de huysuz malum mart ayı. muzlu sütlerim de bitmiş. ben de oturdum dost yoğurt yedim. yanına da birkaç galeta. şimdi de kalan dersime çalışıp zıbarmayı düşünüyorum.

iyi geceler kutup günlük.

sevgili kutup günlük

neye bu içimi kemiren öfke? her sabah aynı hislerle uyanır mı bir insan? baktığım fallar çıkıyor tek tek. ve yine bana bakılanlar çıkmadı. bekliyorum sadece. akşama kadar her şey güzel giderken, yine aynı kişiden duyulan hem iyi hem kötü sözler. ve tepkisizlik. her gün daha da uyuşuyorum. bir şey değişmeyeceğini bile bile uğraşıyorum. bencilim çünkü. sadece uğraşmak beni tatmin ediyor. değişmeli.
bir şey yapmalı.

sevgili kutup günlük

bu sabah içimden mi geldi ne sevgilimden ayrıldım. sanırım biraz da uykum vardı. neyse her zamanki gibi muzlu sütümü içtim ve kendimi dışarı attım. hava bugün niyeyse soğuktu. oturdum bir çay bahçesine. aldım elime sigaramı. bir de çayım var tabi. gördüğüm çirkinlere ehe ehe diyerekten laf attım. dayak yemedim ama ona şükrediyorum.

ordan sıkılınca yola çıktım. adamın teki durdurdu pierecinginizi nerede yaptırdınızzzzz acabaaağ diye bir soru yöneltti. hayır tipte de hayır yoktu. kaçıp kaçmama arasında tereddütte bulundu. ben elika da çalıyorum ehe ehe. acaba şarkı söylerken sorun yaratır mı bıdı bıdı bir şeyler dedi. ben de 2 saniye yüzüne bakıp koşa koşa uzaklaştım.

artık ordan kendimi nasıl eve attıysam bir kaç saat uyumuşum. rüyamda da birini dövüyordum hem de çürük bir kayığın içinde.

bugün de böyleydi kutup günlük.

sevgili kutup günlük

az önce koca bir dilim pasta yedim. benim çalışmam gerekiyor ama kısıtlı zamana rağmen ben buralarda işsiz işsiz dolanıyorum. yetmezmiş gibi aynı şarkıyı arka arkaya 14 kere dinledim. evet saydım çünkü ben işsizim.

bir de baktım da tırnaklarım yine soyulmuş. makyajım akmış ama ben hala silmemişim. hoparlör çalışmadığı için de kulaklığı takıp sesini sonuna kadar açıyorum. kulaklığı da kulağıma takmadan müzik dinleyebiliyorum. o da hoparlör etkisi yaratıyormuş.

şimdi de pembe kalemimi alıp çalışmaya gidiyorum.

iyi geceler kutup günlük.

sevgili kutup günlük

dün ayrıldığım sevgilim bugün, başka bir yerde bana sitem etmiş ve yurt dışına kaçmayı düşündüğünü söylemiş. tamam ortak hayallerimizdi ama olmadı şimdi... hem pasaport,vize işleri o kadar kolay değil. nereye gidiyormuş? kolay olsa ben önce viyana ya gider ordan venediğe geçer romantik bir gün geçiririm kendi başıma olsa da. sonra roma ya uçar ordan da vatikana gidip papayı selamlardım.

bunu duyduğumda sınavdaydım ve hay böyle işin ben deyip çıktım ordan da. dün zaten kar yağmış. muzlu sütlerim de bitmiş. ne yapsam diye düşünüyorum şimdi.

şimdilik bu kadar kutup günlük.

sevgili kutup günlük

bugün sınav yerini görmeye gittim. adamlar bu sefer de köyün orada bir fakülteye atmış beni. arabayla gittik inmeden şöyle dolaştık eve geldim. hayır insan bir iner sınıfa bakar sıralara bakar ama yok iki ehe yaptım geri döndüm. hava güneşli ama soğuk. stresliyim, sivilcem çıktı, çirkinliğim katlandı resmen. sonra yok efendim onu yeme bunu yeme. ben de sinirlendim, gittim 2 tane karam aldım. sonra bir büyük vişne suyu.

annem de zihne iyi geliyormuş diye her gün patates haşlıyor. yakında okunmuş su içirip, okunmuş pirinç yutturmasından korkuyorum. sinirlendim odama kapandım. iki karamı da yedim, vişne suyunu da hunharca içtim. makyajımı da silmeden uyudum.

uyandığımda biri mesaj atmış. konuştuk ettik adam durmadan para muhabbeti yapıyor. çıkarıp kendim parayı veresim geldi. dayanamayıp ayy cınımm benim az uyumam gerekiyoo diyerek hemen uzaklaştım. az sonra da biricik po mu yanıma alıp teoman posterine baka baka ders çalışmayı düşünüyorum.

görüşürüz kutup günlük.

hangi gün?
beşiktaş yenildi be günlük.
öyle işte.

sevgili kutup günlük,

sayfaların yabışmış, neden?

sevgili kutup günlük,
zor gündü. sonuç olarak kendime 2 tane not defteri aldım. 2 kez kedi aradı, onunla konuştuk. farklı ve beklemediğim haberler aldım bir sürü kişiden. ve hayatımda ilk defa tuvalet temizledim.
yakşamlar.

sevgili kutup günlük

bugün az kalsın geç kalıyordum. hava soğuk yağmruluydu. içimden "hava kurşun gibi ağır" diye bağırasım geldi. aslında o farklı bir duyguyu, heyecanı ifade ediyor ama benimki tamamen soğuktan. hoşlandığım çocukla 2 haftadır her gün aynı yerdeyiz. arada bir bakışma, duygu alışverişi oluyor sanırım ama ortada başka bir şey yok. geçen gün yüzüme uzun uzun baktı ve " ben seni sayısal zannediyordum" dedi. ben de 5 saniye tereddüt ettikten sonra ağzımdan sadece ehe diye bir ses çıktı. sonuç olarak bütün karizmam gitti.

hayır işin kötüsü sınava hazırlanıyoruz diye milletin ağzında liseli oluyoruz. onların da ben... yok yani her sınava giren liseliymiş o yüzden 30 yaşındaki adamla aynı ortamdayım. her neyse işte bugün yine kış uykuma yattım. aslında penguenler kış uykusuna yatıyor muydu ya? sanırım yatmıyordu. olsun ben kış uykusuna yatan penguenim.

uyandım ve kalan son dilim pastamı yedim. bir bardak ta kivi içtim. yanına da 2 eti puf patlattım. sonuç olarak bugün de doydum sanırım...

görüşürüz kutup günlük.

sevgili kutup günlük

akşamları geç yatıp erken kalkmaktan nefret ediyorum. evet ben tam uyumak için yaratılmışım. bu sabah muzlu sütümü bile içmeden sınava girdim. bizim beyefendi bu sefer başka sınıfa kapak atmış. adam benden mi kaçıyor anlamadım. o sinirle birkaç bir şey yaptım sonra alın kağıdınızı dedim ve çıktım. sigaramı, patatesli böreklerimi ve çikolatalarımı alıp doğruca sahile gittim.

2 büyük çay 1 de kivi devirdim. 3 tane de sigara yaktım. yan masamda yaşlı bir adam kitap okuyordu. dikkatlice baktım ahmet altan'ın kitabı çıktı. kalbimden akan dereler mi dersiniz, uçuşan kelebekler mi yoksa efendime söyleyeyim öten kuşlar mı... o kadar sevindim yani.

azıcık ta o adamla sohbet ettim. kediden konuştuk biraz da. sonra o kalktı gitti. ben de tek başıma sahilde dolanıp evime geldim ve her zamanki gibi uyudum. azıcık televizyon, ev işi falan derken zaman geçti. he bir de medusa 2 teoman şarkısı çaldı. aslında ben bunları zaten dinleyebilirim ama böyle daha zevkli oluyor.

az sonra da lenslerimi çıkarıp gözlüklerimi takmayı düşünüyorum. sonrası artık ne olursa.

görüşürüz kutup günlük.

sevgili kutup günlük

bugün sadece bu kadar...

sevgili kutup günlük

bugün de sadece yedim, içtim ve yattım.

he bir de bebeğimi gördüm. o da çok şeker.

sevgılı kutup gunluk

bu gun buraya kayıt olmamın ılk gunu hergun sana bır seyler yazabılırım yazamayabılırımde ama bu gun gercekten uzgun bır haldeyım yazmam lazım bu gun =)

sevgili kutup günlük,

hasta değilim ama çok fazla öksürüyorum bunun nedeninin bulamadım bir türlü, uzun zamandır check-up yaptırmayı düşünüyorum ama tırsıyorum yaptırmaya, gerçi artık ucuza yapılan check-up lar pek bir işe yaramıyor, ucuz etin yahnisi olmaz ya o misal, yeni nesil check-up larda erken teşhisi konamıyor. ucuz işçilikten dolayı, tabi bunlar işin bahanesi ben erken teşhis olmayacak bir şeyim bile çıkmasından korkuyorum ve hastane, sağlık ocağı, muayenehane hepsinin kokusundan nefret edemiyorum o yüzden gitmiyorum aslında.

seninle daha çok görüşeceğiz kutup günlük.

sevgili kutup günlük

pazar günü 1 hafta dışarı çıkmama kararı almıştım. tabi bugün dışarı çıktım. ama yine güneş yoktu ve hava soğuktu. aldım gazetemi sigaramı sahile indim. tam çayımı da içtim rahattım ki şans işte geçmişim karşıma çıktı. hayatla bile dalga geçesim gelmedi. bugün içimde bir şeyler kırıldı kutup günlük. hayatta bir şeyleri kaybedişim...

hep en olmadık zamanda bir şeyler beni buluyor sanki. bugün kaçmayı daha çok istedim. insanların gözündeki nefretten kaçmayı çok istedim. sonra geçti...

ben de bir markete girip her zamanki gibi elimde koca poşetlerle çıktım.

işin kötüsü hala yiyorum...

elimde satamadığım tonla enstrumanım var aslında tonla değilde neyse günlük dertliyim anlıcağın.

sevgili sevgisiz dünyada sevgiye hasret kutup günlük, - bu başlangıca bir "sadgadhasd" alalım. -

günlük yazmayı hiç beceremedim, içimde edebiyat yapmak için devinen bir kelime canavarı hep beni başka taraklara çekip bezleri yırtıp atmamı sağladı. yırtık dondan fırlayan don lastiği gibi peşi sıra koşmaya başlayan sözcüklerin peşinde kendimi süreyya ayhan gibi hissetsem de bazen, tatlı yorgunlukların tatlı hatırlarını iliştirdim zihnime ardında.

bir anlam ve öneme bağlanamayan günlerin belirsizliğinde, gün ve haftasını içine sokuşturabilecek kadar derinden gelen bir gereksizlik olduğunda, tarihin arka odalarındaki matbaada basılan o sayfalardan birini de bana ayırırlar mı ki acaba? bazen belirsiz gün ve haftaların içinde beliren aydınlığı görmekten aciz zihinlere bir ışık tutmak gerekiyor, bir kandil ya da bir çakmak yaksın diye sigarasını belki. ya da yaksın diye içindeki soğuğu, yaksın diye bir parça daha içindeki aptalı, yaksın diye içindeki depresif kadını. çünkü çok sıkıcı bir şey o, eski dönemin "cadı" figürlerinden fırlama gereksiz bir ayrıntı.

sevgili kutup günlük

birkaç gündür soba kenarında uyuyup kalmış kedi gibiyim sanki. yok yok ben kesin kargayım. ne kadar benziyorum bilmiyorum. anlatılacak bir şey de yok sanırım. bir şeyler beni uyutmuyor. bir de üstüne tam mutluyken pat diye bir şey oluyor. sonra nuri alço gibi bir adam çıkıp her şeyi başa sarıyor. "sevişelim mi elferya?" der gibi.

yok yani ben de sinirden ortalığı yakıp yıkıyorum. sonra yok efendim elferya niye böyle.

sinirden sürekli bir şeyler yiyorum.
bir sürü yemek yiyorum.
çok şey yiyorum. o kadar yani...

bir de sigaraya tekrar başladım. eksik kalmıştı...

çok zor çok.

sevgili kutup günlük;
kötü şeyler hep üst üste gelir, evet, alışıldık durumdur bu. en yakın hissettiğin kimse, ona anlatır durursun. en yakınında ki insanı da deli gibi seversin, değer verirsin, bir kaç saat konuşmasan özlersin. ilk başlarda onunda sana karşı duygularını hissedersin, ilgisini hissedersin. zamanla azalır durur. fakat senin gösterdiğin sevgi ve ilgi sürekli artar. kötü şeylere bir yenisi daha eklenir. ilk başta bu duruma üzülmeyecek bir insanken, alışmanın ne demek olduğunu anlarsın. elindeki tek şey yine üzüntü olarak kalır.

sabah erkenden kalktım çişimi yaptım elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıy...

sevgili kutup günlük

seni düşünmek güzel şey, ümitli şey
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey
fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkıyı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum

demiş nazım hikmet...

aşık mı oluyorum ben ya?

ama aşık olduğum zaman dünyanın durması ve saçlarımın uçuşması gerekmiyor mu?

arkadan da zoobi doobi zoobi doobi diye şarkının çalması gerekiyor.

neyse kutup günlük.

içinde büyük ölçüde yazarlarımızın iç dökmelerini de barındıran günlüktür efenim.

son zamanlarda ağzımdan düşmeyen "yorgunum" sözcüğü benimle bütünleşti adeta. nasılsın sorusuna verilen fix bir cevap halini aldı. "iyiyim ve fakat yorgunum lemim" gibi. çok sinir bozucu bi şey bu olm günlük! yetmiyor arttırıyorum, kendimi çok tekrar ediyorum. bu genel sıkıntı zaten, belki de dayatma. farklı bir şey mi yapıyorum ki kendimi tekrar etmekten kurtulayım? sözlüğe çok bağlıyım bir de, az ipimi salmam lazım. uzaklaşmam lazım. ama elbetteki yapmıyorum günlükcüğüm. çünkü ben kendime verdiğim sözleri tutmam, güvenilmez biriyim yine kendim için. o değil -ne güzel konu değiştirici bi lafsın sen o değil!- oturdum hesapladım, ayda 260-270 saat arası çalışıyorum sanırım. hesabı da tam yapamadım. kafam güzel oksijensizlikten. bi vurgun yesem kendime gelirim aslında da şimdi hiç gerek yok. ne yazasım var yalnız, tutan da yok iyi mi. devam edeyim ben o halde ya da dur lan etmiyorum. al bak işte çok çabuk karar değiştiriyorum. neyse, kendime söz bu sefer işim bitsin eve gidip yastıkla sevişeceğim, sözlükle değil.

↑