kutup sözlük yazarlarının fobileri
- 87fobi mi takıntı mı başka bir şey mi bilemiyorum ama bende şu var: bir ortamda hiç olmayacak bir davranışı sergilemekten korkuyorum. mesela matem içindeki bir toplulukta kahkaha atmak, pür dikkat dinlenilen bir seminerde aniden kalkıp bağırmak, yüksek katlı bir binanın terasındayken hiçbir şey olmadığı halde atlamak gibi... bunları refleks* olarak yapmaktan baya çekiniyorum. bu belki de rezil olma korkusunun farklı bir tezahürüdür. mehmet demirkol da anlatmıştı. onda da atıyorum bir tiyatro oyununu izlerken aniden bağırma çekincesi varmış.
- ben aklıma gelirse yapıyorum valla. hiç çekinmiyorum :d
terastan atlamak dışında tabii :D - Ben de sadece onu yapıyormuşum...
- 88(bkz: ya düdüklü tencere patlarsa fobisi)
- 89sözlükten kız düşürememek.
- 90yıllar önce buna t.c demişim. harikayım yaw.
- 91Asansörde kapalı kalma fobim var. O yüzden asansöre tek binemem, tek binmem gerekirse de merdivenleri kullanırım.
- 92su yerine cıva içmek. ne zaman su içecek olsam ''ya bu su değil de cıva ise'' diye düşünüyorum.
- 93toplu taşıma araçlarında yolculuk esnasında inemeyecekmiş hissi, kalabalık bir yerde kendinden emin bir şekilde konuşamama hissi (bağırarak konuşan kişilere gıpta duymaktayım, bu sefer de sessiz konuşuyorsun diye bakarlar. kısacası insanların bakmasını istememe sorunu olsa gerek.).
- 95Köprüden geçmek. saçma gelebilir ama sanki ben geçerken düşecekmişim gibi oluyor. ha birde çok merdiven çıkmaktan korkarım. çocukten çok yuvarlandım da sakardım bayağı ,düz yolda yürüyemezdim. hala da yürüyemem illa bir yere ayağım çarpar düşerim.
- 96Merdiven çıkmak. Bunu yazarken bile başım döndü.
- 97chrome dan sekmeyi kapatmadan çıkmak toplum içinde geri girmek.Allahtan telefon yavaş da.
- 98(bkz: Araknafobia)
- 99Seni kaybetmek, sensizlik, seni unutmak, yokluğuna dair her şey en büyük korkum.
- 100aşı, iğne, kımıl kımıl minik hayvanatlar ve karanlık. fakat hepsine kafa tutarım. aşı veya iğne olurken büyük bir savaş vererek, aşı veya iğnenin yapılmakta olan yeri sabit tutarım ama vücudumun geri kalanı hoplar zıplar. minik hayvanatlar olarak tabir etmekte olduğum bu böcekler ile sürekli kapışırım. havada uçan eşek arısıyla bir elimde sprey, diğer elimde tahta yemek kaşığı ile savaşmışlığım ve bu savaştan canlı çıkmışlığım var. asla affım olmaz. yavşak arı. spreyle hareketini yavaşlatıp kaşıkla öldürücü darbeyi vurmuştum ama ölmemişti. son nefesini yerde, kaşığın altında verdi. karanlık... karanlık ise nedense çocukluğumdan beri canımı sıkan bir şey. fakat buna da kafa tutarım hep. tek yaşamaya başladığım günün ilk gecesinde bütün ışığı kesip sabaha kadar oturmuşluğum var. korkular ve engeller aşılmak için var. karşımda duracak olan engelin anasını sikerim.
- 101Sık ve derin delikleri nesneler ve fotoğraflar. İçim çekiliyor çok kötü hissediyorum öyle bir şey görünce. Sürekli unutmaya çalışıyorum çünkü hep gözümün önüne geliyor.
(bkz: tripofobi) - 102(bkz: kutup sözlük yazarlarının lobileri) kim kimin adamı belli değil, şansa yaşıyoruz şurda...