rus edebiyatı

dostoyevski ve tolstoy'dan ibaret olmayan tür. tür de sayılmıyor gerçi. insan vücudunu fazla detaycı anlatımıyla, uzun ve birbirine benzeyen karakter isimleriyle, karmaşık olay örgüsüyle tartışmasız en ağır edebiyattır. o yüzden okuyana ve anlayana büyük saygı duymak lazım. tabii kastettiğimiz şey dostoyevski'den ibaret değil, başta da söyledik onu.

sabah kır gezmeleriyle, kopik, ruble ve tasvirleriyle ünlü edebiyattır.

maksim gorki gogol ivan turgenyev gonçarov puşkin gibi isimleri de tek hamlede sayabilmenin mümkün olduğu edebiyat.

oblomov okuyanlar bilir.

(bkz: vladimir vladimiroviç nabokov)

(bkz: anton pavloviç çehov)

aç olduğu halde bir yerden bir yere giderken at arabasının kiralandığı edebiyattır. hava daima kasvetlidir. güneşliyse de soğuktur. isimlerin çoğu -----oviçle biter. herkesin en az 3 ismi vardır ve bir karaktere 3ü ile de seslenilir. zengin fakir ayrımı büyüktür. fakir aç gezerken zengin paraya götünü siler. son özellik türkiye'yi andırır.rusyada da arabalarda emanet taşınır. tüm arabacılar bir tane kavgalık kırbaç taşır. yeri geldiğinde yayalara sallarlar.

rusçanın-ingilizce gibi ayağa düşmediği-google'yarak ancak bir kaç bilgi sahibi olunabildiği için halen kutsal'dır.

malum günümüz ünlü buko-fuko vs sözlerinden derlemeleri facebook-ekşi-twit gibi mecralara paslamak aşırı moda.

kimsenin bi bok okuduğu yok.. türk okuyucusu da zaten vizyonsuz piçlerden oluştuğundan.

bu bağlamda rus edebiyatının bakir kalması, dastayevski özlü sözleri seviyesinde bileninin olması hoş.

şimdi çarlık döneminden-18 yy sonlarına ve günümüze rus edebiyatını anlatsam, zaten kimsenin okuyacağı, bi bok anlayacağı yok. bilgisi zaten yok.

neden trollük yapıyorsuna verebileceğim 455447 bininci örnek.

gerek duymuyorum a dostlar.

çünkü sizler müthişsiniz. hahhaha

Alanında en kaliteli oanlar zannımca

eni bıraksan petersburg 'un arka sokaklarından birine hiç yabancılık çekmem. o loş, izbe mekanlardan güle oynaya geçer; kendime elimdeki birkaç rubleyle tek kişilik üçüncü sınıf bi pansiyon odası kiralar; önüme konan lahana çorbasına tereddütsüz kaşık sallarım. öyle seviyorum.

betimlemelerine ve insan tahlillerine hayran olunası edebiyat.

aylaklığa övgü edebiyatının daimi temsilcisi. boş iş.

farzı misal..

dostiş'in kumarbaz eserinde suçu ve suçluyu övdüğü, ergenken yaptığı piçlikleri anlattığı boş edebiyatı var..

biz yapsak troll oluruz. ayıptır..

kumarbaz'da hangi suç ve suçlu var onu anlamadım. yasal kumarhanede serverini kaybediyo adam. öğretmenken uşak oluyo kime ne amk.

ben başka bi noktaya parmak atacam. yani basacam. şiir seven bi insan olarak puşkin'den başka rus şair bilmiyorum. benim cehaletim belki ama ruslar şiir alanında pek duyulmamışlar. bi de nazımın çevirdikleri var ama onlara da ben bakmadım.

(bkz: cyka)
(bkz: blyad)

güneşli bir hava da bile okurken etrafı loş kasvetli hissettmenize sebep olur kalitelidir ama içinizi bunaltır. sayfalarca süren psikolojik tahlilleri okuya okuya kitabı kapattığınızda insanları yorumlamaya başlamanıza ay ben insan psikolojisinden anlıyorum ya diye gezmenize sebebiyet verir

baa baa gene entel takımı, 'kasvet-araf-yalnızlık-yeraltı' temalı yazılarla saldırmış başlığa.

uff hep hüzünlerin en kıralını siz yaşıyonuz bee.

kıskanıyom. en yücesi size ait.

(bkz: realizm)

(bkz: koshchey bessmertny)

Enfes balo sahnelerinin betimlenildiği edebiyattır. Ayrica türk edebiyatı'na en yakın gördüğüm edebiyattır.

Rus edebiyatı'nın kapsadığı eserler de genelde dönemin ekonomik, sosyal ve politik durumu hakkında kesin bilgiler içerirler.

Çok severek okuyoruz, efendim.

özellikle emekleme dönemi sayılabilecek yıllarındaki eserleri tıpkı bizim edebiyatımızın ilk dönem eserleri gibi hep bi "batılılaşma" geyiği etrafında dönen, kaynağını aldığı ulusun malzeme zenginliği itibariyle allahın yürü ya kulum dediği bireyleri bünyesinde barındıran edebiyatın ruslar tarafından icra edileni.

Bir kısmı gogol'un paltosundan çıkmıştır.

en iyi romanların ve romancıların olduğu edebiyattır.
(bkz: fyodor mihayloviç dostoyevski )
(bkz: lev nikolayeviç tolstoy )
(bkz: konstantin simonov )
(bkz: aleksandr puşkin )
(bkz: nikolay vasilyeviç gogol )

bunlar sadece romancılar; nabokovlar, petrovlar, turgenyevler, gorkiler, çehovlar vs vs sayılabilir.

Muazzam yazarları barındıran edebiyattır. Bana kalırsa en güzel yanı birçoğunun benzer bir üslubu olması yani üslup mu denilebilir bilmiyorum ama okunduğunda bir romanın rus edebiyatından olduğu anlaşılabilir bence.

St. Petersburg sokaklarında gezer gibi hissetmek bana kalırsa çok tatmin edici.

her şeyden önemlisi kitabı okumuyorsun, yaşıyorsun resmen. ivan ilyiç'in ölümü'nü okurken öl artık amına koduğumun bahtsızı diye söylenmemek elde değil.

(bkz: tolstoy'un amk dostoyevski adamdır)

çünkü
tolstoy olaya toplumsal yaklaşmıştır.
dostoyevski olaya bireysel yaklaşmıştır.

İdam kararından son anda dönen ve aldığı hücre cezasında sürekli bir sorgulama içine giren dostoyevski, bir adım değil koşar adım öndedir bana göre. Fakat Tolstoy'un 'insan ne ile yaşar?' sorularına cevap verdiği eseri de mantar panoya iliştirmek gerek. Biri yokluk içinde büyüyerek öze yönelmiş, diğeri ise varlık içinde yetişip söze söz olmuştur. Rus edebiyat; Elma dersem de çık, armut dersem de çık.

ayrıca ikisini tamamen aynı potaya koymakta ikisine haksızlık olur. dostoyevski, insan ruhunun derinliklerine inerken; tolstoy, olayları daha çok somut nesnelerle anlatmıştır. ama ikisi de başlı başına bir edebiyattır.
Kesinlikle haklısınız.

genelde uzun yolculuklarda okumayı tercih ettiğim edebiyattır.

(bkz: gogol okudun mu çehov okudun mu)

Benim için mihail bulgakov'dur, yuri tironov'dur, mihail şolohov'dur.

Şair olarakta sergey yesenin'dir.

tümünü gör

↑