6
bu durumda nefes alıdığımızda içimize çektiğimiz bazı hastalık yapan bakterileri bağışıklık sistemimizin öldürmesine de oturup üzülmemiz gerekmez mi?? gerekir..
5
gayet olağan ve normal bir durum.
istemeden bile olsa yolda yürürken bir böceğin yuvasını dağıtabilirsiniz, araba ile giderken kelebeklere çarpıp onları öldurebilirsiniz.
sivrisinek öldürmek sorun degildir. çünkü en basiti sıtma olma ihtimaliniz var. yok belki sıtma bulaştırmayacaktı diyebilirsiniz. peki ya bulaştırsaydı? ha boyle canlı öldürmeyelim kafası varsa kesinlikle bakteri ve protistalar gibi tek hücrelilere de dikkat etmesini öneririm. sonuc olarak onların da bir canı var.
bunları geçtikten sonra tabii eger durum zevk icin ve spor amacı güdülerek yapılan sacma uğraşlar ise tamamı ile vahşettir. ornegin avcılık denilen ilkel uğraş.
ha bitkilerin sinir sistemi yok, acı çekmezler diye de mantıksız bir açıklama yapmayın. bir araştırın. hasta oldugunda ve bir tarafı yaralandığında bitkiler aspirin benzeri bir madde salgılarlar. bu kendilerini basitce korumaktır. yani, onlara zarar verdiğimizde onlar da bir çeşit acı çeker.
sonuc: foklar cok yalnız.
4
yorumlanacak farklı noktaları bulunan durum.
şimdi her insan nefretten, öfkeden, keyiften filan hayvan öldürmez. ben böyle bir şey yapmadım mesela, küçükken karıncaları incelemeyi izlemeyi severdim, uğur böcekleriyle ilgili güzel anılarım vardır annemden bunun şarkısını filan ilk duyduğum anı hatırlarım. herhangi bir canlıyı böyle gereksiz nedenler ile öldürmedim.
yani insanlar böyle de yetişebiliyorlar. demek ki buna yoğunlaşmak lazım.
öte yandan gerek yemek olsun, gerek sivri sinek gibi zararlı hayvanlar olsun öldürmek çeşitli durumlarda normal. bir sivrisineği öldürdükten sonra üzüldüğümü hatırlamıyorum. benim yaşama alanıma giriyor, bana hastalık bulaştırma ihtimali var, burununu gelip koluma bacağıma sokuyor, kendi kaşınıyor babacım.
tabi yemek sektöründe hayvanlara yapılan işkenceler başkadır. orası apayrı bir konu. o da kapitalizmin problemi açıkçası. daha az maliyet için ellerinden geleni yapıyorlar.
işin çok daha derin yönleri var, henüz ben de emin değilim çoğu noktasında. bakalım yeni bir şeyler keşfedersem yazarım buraya.
3
üzerinde ciddi ciddi düşünülmesi gereken konuyken her kesimden insanların tartışmaktan kaçındığı konudur.
ruh meselesine pek vakıf olmasam da acı ve ihtiyaç üzerinden biraz fikir yürütmek mümkün.
hayvanlar acı çekiyor , arkadaşımı nasıl öldürürüm diye vejeteryanlığı savunan insan sayısı hayli fazladır.sağlıklı yaşam veya başka sebeplerle olanları tenzih ediyorum.fakat bitkilerin de acı çektiğini biliyor muydunuz?linki bulursam atarım.
şimdi efendim sonuçta biz de besin zincirinin bir parçasıyız, o yüzden bence hayvan veya bitki öldürmek(temel ihtiyaçlar açısından) sıkıntı değil.önemli olan sistemin anasını bellememek.yani hayvan gibi yaşamak olmalı asıl amaç.nasıl ki avlanan hayvanlar bu işi zevk için değil de , kürkünü giymek için değil de karnı acıktığı için yapıyorsa sen de öyle yapacaksın.sivrisinek,fare geldi mi kuyruğunla kovalayacaksın.niye öldürüyon,gücün ona mı yetiyor piç?git üst katta gürültü yapan adamı öldür yiyosa....
insanlığın başlangıcından bu yana hayvanlar yiyecek, barınma ve korunma (giyinme) amacıyla hep "hayatta kalabilmek" adına, bu ve bu gibi sebeplerle öldürüldüler.
insan ırkının tamahkar olduğunu anlatmaya gerek yok.ilerleyen teknoloji ve evrimimizle birlikte daha az çabayla daha çok şeye sahip olmayı arzuladık.bu da rahatımız için nasıl insanları köle edebiliyorsak hayvanlar içinde geçerli olmaya başladı.yani artık lüks denen kavram ortaya çıktı.lüks kavramı çağın getirileriyle birlikte sürekli değişse de üstünde durmamız gereken konu temel insan haklarıdır.yani barınma,yaşama gibi kavramlar temel insan hakkıyken,temel insan haklarına girmeyen herşey lükstür aslında.
işte bu lüks uğruna sivrisineğinden tut faresine, midyesine , karıncasına tüm ekosistemin amına koymaya başladık.besin zincirinin tepesinde olduğumuz için ve zincirin devam etmesi için de tarım ve hayvancılık yaptık.
işte bunları bilmeden bir insanın niye hayvan öldürdüğünü anlayamayız.
(bkz: sivrisinek katliamına ses çıkarmayan hayvansever)
bitkiler acı çekiyor linki(bunla idare edin)
www.theguardian.com/...
2
ruh meselesini düşündürür insana. karıncaların, sineklerin ruhu var mı? ya afiyetle tüketilen ineklerin koyunların? canlılık nedir ki? hepsi makinaysa biz de tüketici tarafındaysak elden ne gelir ki?
haklarını helal etsinler. o değil de yolda rastgele ölen ve unutulan karıncaların adlarını da anmak isterim aslında. hiç biriniz unutulmadınız.
1
vahşice bir durumdur ve hepimizin katil olduğunu gösterir lakin asıl konu bu değil azizim. konu şu ki bir fili, atı ya da herhangi büyük bir hayvanı öldürdüğünde 'normal' bir insan pişmanlık hisseder. acı çeker yahu resmen. ama tam tersine tavşan ve tavşandan ufak hayvanlar çatır çutur kesip biçilebilir. insanlar fare öldürdüklerinde kendileriyle gurur duyarlar. karıncaları kolonyayla yakarken eski sevgilisini düşünür ya da ne bileyim sineğin kanatlarını koparırken yüreğindeki kini, nefreti boşaltır.
neden böyle yapıyoruz neden yahu onlar da canlı neden! anlamıyorum vallahi...
↑